tanrının kondurup bıraktıkları

TK: hep temizlik kolundaydım ikokulda

kaşlarım...

bir kadının kaşlarıyla imtihanı...

şimdi bir vesileyle ilkokul fotoğrafıma baktım da, dikkatimi çekti yeniden. çok düşündüm, yaratılış anım esnasında sıra kaşlarıma geldiğinde olan bitenle ilgili bir-iki tahminim oldu. şimdilik. hele öleyim, benim tahminlerimin gerçeğe ne kadar yakın olduğunu öğreneceğim ve neler diyorum ben. neyse tanrıyı görünce benim ilk soracağım soru ne hayat ne evren ne her şey... ben kaşlarımı sorucam, "daha önemli ne vardı da böyle salladın bunları?" "bir türkan şoray olmama neden mani oldun?" sorucam arkadaş. küçük emrah'a kaş yağdırırken haber vereydin, koşup altında dururdum be.

bence kaşlarımın yaratılışı, ya cuma mesai bitimine denk geldi ya da pazartesi sabahın körüne... ya da evren 6 günde yaratıldıysa, 7. gün sabah koştu melekler, "tanrım burcu'ya kaş koymamışsınız, her şey tamam burcu değil" dediler, tanrının bir tatil günü vardı onu da piç ettiler, o keyifsizlikle gözümde canlanıyor: böyle tuttu bir tutam kaşı dört parmağının arasında, kondurdu gözlerimin üstüne, bastırdı, böyle kafam geriye geriye gitti geldi, "tamam oldu bu" dedi.

bir de bir ihtimal diyorum, benden önce angelina jolie ya da scarlett johansson vardı, onlara çok özendi, "yeter artık erkek gönderin" derken bi karışıklık oldu ben geldim yine bir kadın olarak, sıkıldı üst üste kadın yaratmaktan, özensiz çalıştı. yine "tamam oldu bu, sıradakiii" dedi. bu da olabilir.

ergenlikte millet "sivilcelerim sivilcelerim" diyerek feryat ederken ben kaşlarıma isyan ediyordum. onlar sivilceye limon sıkmayı öğrendiğinde ben karanfilin götünü yakıp kaş diplerinde gezdirmeyi öğrenmiştim. gezdirdim mi gezdirmedim. ne gezdircem allasen? bıraktım öyle, dedim vardır bu kahrın bir sebebi.

sonra sağını solunu aldım, ne vardı ki ne aldın diycen, dağınıktı diyorum anlatamıyorum galiba.

ama sonra geçen gün, bi kızcaaz kaza yapmış bir otoyolda, şok geçirirken kayda almışlar, feryat ediyordu yazık: kaşlarım gitmiş!kaşlarım gitmiş! napıcam ben şimdi, ölücem allahım! diyordu. yine şükrettim, seyrekler tipsizler ama ya bir kazada sonradan kaybetseydim onları? onu bırak, tanrı yaratırken kondurmayı da unutsaydı?

yaa.. yaa... herşeyin bişeyi var burcu efendi.