bir boy fotoğrafından da kitap ayracı yaptır

yeni kitabı çıkmış, 

sağda solda kitapçı vitrinlerinden dikmiş gözlerini bakıyo bana. romanının kapak kızı yapmış bu sefer kendini. yapsın kardeşim bişey demedik. tercih meselesi. piyasası şusu busu. herkes istediğini yapmak da serbest .. de şimdi sevgili okurlarını düşünüyorum, okurken mest oldukça dönüp dönüp ön kapağa bakacaklar ya hayran hayran. hey allaam. daha dur, yakında parfüm de çıkarır, arkasına o koku hakkında biraz mistik biraz aromatik güzel sözler yazar piyasaya sürer. ve daha neler.

edebiyat camiasının  ferhat göçer' i.
yani seslendiği kitle geniş alabildiğine. genişse tamam zaten.

okurları, 

hayat hakkında devrik kurulmuş aforizma cümle tüketicileri,

kısa yoldan kitap kurdu ve bir yazar takipçisi olmak isteyenler,

sadece osmanlıca sözcüklerle gözleri ve zihinleri kamaşabilenler ya da kendi dili -dolayısıyla dünyası- dar olduğu için büyülenenler.

kentli + muhafazakar + modern genç kadınların duygu ve düşüncelerine seslenebildiği gibi,

kentli + muhafazakar olmayan + modern genç kadınları da ifade edebiliyor. buralarda yürüyo işte bu hikaye.

sanırım herkes "şekil"de buluşuyor onun romanlarında. o da şekli önemsiyor, şekil işgalciliğini seviyor zaten baksana. içeriğe bakarsan her farklı romanında anlattığı karakterler aslında birbirine benzer, hatta bazıları o kadar benzer ki sadece adı değişmiş olur. iyi bildiği ya da üzerinde iyi çalıştığı bir kaç karakterin sağını solunu, adını değiştirip koyar kitaplarına.

romanın saklı mesajı, o ara verilmek istenen düşünce neyse, ne gerekiyorsa o mesela; aşktı, tasavvuftu derken  satırları yutar gibi okuyan okur, hazımsızlık duymadan alıyo ne güzel, verilmek isteneni.

kimi çevrelerce lüzumlu yazar.
ne lazımsa onu yazar. 

şuraya da arz edeyim: ferhat göçer benzetmesiyle bezeli iş bu yazı, na buraya yazıyorum; her ikisinin de popüler olduğu bir zamanda yazılmış olup her  ikisinin de unutulup gideceği gelecek zamanlarda anlamını yitirecek muhakkak.