bi yapmayın bana hayatın gerçekleri

yaa ben belki kafayı başka yerlere götürüp orda tutmaya çalışıyorum?

hayatın gerçekleri içinde ben

çocukların mahallede kavga döğüş oynadıkları futbol topu gibi düşün mesela benim kafayı (yukardaki). arada fırsatını buldu mu kaçıyor hoyrat veletlerden, caddeye atıyor kendini ya da çatıya, ne biliyim yan bahçeye. yani olabilecek en uzağa...  fakat boşa çaba. kaçacak yer mi var. bi münasebetsiz bitiveriyor oracıkta. seke seke ayaklarının dibine gelen, hayatın tozuna çamuruna doğuştan, çoktan ya da zaten bulaşmış bu zavallıya ayağının içiyle bitttane koyup tekrar oyuna sokan adam olmalara dayanamıyor. illa gelişine vurcak.

ki bak bir ara nerdeyse başarmıştım da. mahalleden çıkıp cast away adasına kadar gittiydim ıssız mıssız, sahilde bi aşşa bi yukarı yuvarlanır giderim; yaşam bir yol, kah uçurum kah ada filan düşünürüm biraz.  dedim. demeye kalmadııı orda da chuck diye bi manyak çıktı ya işte, izleyenler biliyo gerisini.

adada bile huzur yok aq