taksim-maslak istikametindeki zincirleme isim tamlamasına bindiğimde, cümledeki vurgu zarf tümlecindeydi. öyle ki, yükleme nasıl sorusunu sorduğunuzda kalabalık, ne kadar sorusunu sorduğunuzda çok yanıtını alırdınız. yolcular arasında, gergin sıfatını yakıştırabileceğiniz, yeni tanışmış olmasalar bile "gibi" bağlacıyla tasvirinizi güçlendirebileceğiniz birileri vardı. yükleme, özneyi bulmak için kimler vardı diye sorarsanız bir kadın ve bir erkek yanıtını alırdınız. durakları geçtikçe yolcular azalıyordu, cümlesi ise basit cümle olurdu ama çok da doğruydu.
bir süre sonra kadın, tam karşısındaki dolaylı tümleçe baktı. (nereye > pencereye) orada gördüğü bu hikayenin ya gizli öznesi ya da belirtisiz nesnesiydi. kadın, gördüğüne sıfat-fiilde şaşkın, adamsa yalın haldeydi.
üç saat sonra, sert sessizlerin bile yumuşadığı bir iklimde, benim için artık çoktan 3. çoğul kişi zamiri olan onlara tekrar rastladım. bu defa edilgen çatılı bir fiilde oturuluyordu. mastar eki'nin de iyelik eki'nin de yok zamanıydı. erkek çocuklara edat isminin koyulmasının nedeniyse, s harfindeki görece kıtlıktı. madem öyle, bütün buralar da hep dutluktu. kadın adama içinde banyo bıçağı geçen belirtisiz isim tamlamalı bir cümle kurunca adam da bu cümledeki anlatım bozukluğuna güldü. ayrılırken herhangi bir çekimli fiile başvurmadılar.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder