yanlış yunluş biutiful lar

açparantez : iş bu yazıda filme ilişkin birtakım ipuçları vardır. gereğinin yapılmasını.

filmi geçen pazar akşamdan kalma bi kafayla, heryerim ağrıyorken ve sesim havyerbardem'e dönmüş halde izledim. hiçbir sahtekarlığı olmayan iyi bir film. söylemek gerek. barcelona'da gelen ışığı, vuran güneşi, artistik şekli düşünecek hali olmayan ekmeğinin peşindeki insanların hikayeleri. (aşkolsun woody, adam aynı adam ama hiç öyle değilmiş ya oralar...)

uxbar'ın ölmeden önce kendini tavanda görmesi ise özel olarak en çok beni ürpertmiş olabilir. çünkü eskiden kalma böyle bir rüyam var unutmadığım. odamın kapısının üzerinden bana bakan ben. bırrr! filmi izlerken o sahneden sonra düşündüm. nolmuştu acaba, uyurken kalp atışlarım mı yavaşlamıştı o gece. belki. belki de uykumuzda kaç kez ölümün eşiğine gelmişizdir, haberimiz yoktur.

bi de film maço kitlelere eziyetti kanımca. kan işeme sahneleri olsun, hatunun biraderle takılması olsun,  çinli  eşcinseller olsun. ona ne gerek vardı anlamadım ben. hem çinlisiniz hem erkeksiniz hem de gaysiniz el insaf. ki bu cümleyle şimdi ırkçı mı olmadım homofobik mi olmadım iki dakkada. dur asma kesme hemen. üç günlük dünya, sen nası istiyosan nası seviyosan kardeşim. benim eyyorlamam da bu. yoksa banane.

dayak yiyorsun ya da sarhoşken düşüyorsun da o an, o gün sıcağı sıcağına hissetmiyorsun ağrıları. yavaş yavaş çıkıyor ya hani ertesi gün bi sonraki gün... bu filmin hikayeleri ve belgeselsi kareleri de zihne öyle pata küte giriyo yavaş yavaş çıkıyo. acısı.

kapaparantez: ve bir vesileyle aklıma geldi şimdi, bence filmin şarkısı the great gig in the sky.
pulse konserinden: