ben en son kendi rızamla 2007'de bir iran filmi izlemiştim. filmden nası sıdkım sıyrılmışsa artık, o gün oracıkta iran filmlerine tevbe ettim. (persepolis sayılmaz banane)
dün yeminimi bozdum, iran sinemasına bir şans daha vermek istedim.
netice de film, gönlümü aldı diyebilirim.
iran sinemasına kapılarımı tekrar açtım. bana da bu yakışırdı.
başladığı andan itibaren sorgulamaya, tartışmaya sizi de dahil eden, hangi tarafta olacağınızı kestiremediğiniz, hatta film boyunca sürekli taraf değiştirdiğiniz, kimsenin tam olarak iyi/kötü/doğru/yanlış olmadığı hikayeleri seviyorsanız, lütfen izleyiniz. adamı fena kitliyor.
filmden sonra dün gece bütün rüyalarımı farsça gördüm, sabah uyandığımda altyazıları da silinmişti. ama değdi mi değdi.
ben de sonunda dün akşam izleyebildim.... özellikle sonuna bayıldım..
YanıtlaSilevet, film bittiğinde bile peşimizi bırakmadı değil mi?
YanıtlaSilyedi canımızı :)
aynen :)
YanıtlaSil