insan zaaflı bir mahlukattır

her gun icki icilmesine karsi olan kadin evde yokken, biraları içip, siselerini copte sakladiginiz halde kapaklarini kultablasinda unutursaniz, eve gelen kadin o kapaklari gorur ve sanki onlarin bira kapagi oldugunu bilmiyormus gibi sorar:

-ne bunlar.

kadinlar, bu tur sorulari kavgaya uygun bir girizgahla baslamak icin sorar. 

bi can kulagiyla dinlerseniz, cok akli basinda konusmakta oldugunu farkedersiniz. basta hepimizin malumu ickinin sagliga zararlari hakkinda her biri birbirinden bilindik incileri sayip doker ve ardindan tabi ki birlikte yasama kurallari uzerine, tek bir cumle dusmesi, anlatim bozuklugu yapmadan konusur da konusur. o konusurken ona bakinca, ki kabahatli oldugunuz icin baska bi yere bakma  sansiniz yoktur, sanki hayatinda hic zaaflari olmayan, her biseyin en bi dogrusunu bilen insan gibidir. o bidi bidi bidi anlatirken bitmek bilmeyen bidilemesinden gıderek bir insanlik abidisi gibi gorunur gozunuze.

fakat hayat cilveli hatta kancik bir yapiya sahiptir ve herkesin bir zaafi vardir iste. sırf bu yüzden, birinde biseyi elestirirken bunu fazla havali yapmamak gerekir. bugun ciddiyetle parmak sallayan yarin, azarlanirken halidaki motifleri inceleyen olabilir.

bir bakarsınız, her gun icki icilmesine karsi olan o bilimli kadin, bir katmer muptelasi cikabilir. taşındıgı evin karsisindaki zombiler pide salonunun firinindan her gun sicacik katmerler ciktigini ancak bir bucuk yil sonra farketmis olabilir ve farkettigi gunden beri her gun katmer yemek isteyebilir. her gun yiyebilir.

her gun katmer yenilmesine karsi olan adam sabah uyurken, mutfakta ve ayakta hizlica katmer yiyip, poşetini  copte sakladiginiz halde, kokusunu mutfakta unutursaniz, uyanip mutfaga giden adam o kokuyu alir ve sanki o kokunun katmer kokusu oldugunu bilmiyormus gibi sorar:

-sen katmer mi yedin?

erkekler, bu tur sorulari fazla ugrasmadan direk sadede gelmek icin sorar. 

yediyseniz yedim deyin bence. uzatmayın.