duruyor duruyor, geniş bir iç geçiriyorum.
bazen iş yerinde tam işin orta yerindeyken, bir soruya yanıt verirken ya da bir soruya yanıt ararken, birileri için bişeyler planlarken ve uygulayıp uygulamayacağı aslında hiç umrumda değilken, gözlerinin tam içine bakarken, hatta espri yaparken ve güya yapılan espriye gülüyorken bir anda sakince,
- müsadenizle birazdan döneceğim deyip, o her kimse onu oracıkta bırakarak odamdan sakin adımlarla çıkmak, kimseye tek kelime etmeden merdivenleri teker teker inmek, binayı terketmek ve yürümek istiyorum. raskolnikov gibi birdenbire kendimi bir yerde buluvermek istiyorum. kendimi buluvermek. mesela bomonti'de.
dünyanın tepesinde çalan müzik
moonlight sonata'yı da çok severim. taşınırsan yeni adresi haber verirsin değil mi? :)
YanıtlaSiltabi ki.
Sil9 yıldır aynı duyguları zaman zaman şiddetle yaşayıp da hala aynı yerde olmak çok koyuyo be arkadaşım...
YanıtlaSilevet duygucum,basıyo bazen.
SilDünyanın tepesinde çalan müzik.Gündelik hayatta arka fonda çalsa hep hiç durmadan.
YanıtlaSilbazen duysak bazen duyamasak :)
YanıtlaSil