hamburger

senelerdir çalışırım, türlü türlü görüşmeler, girişmeler, gelişmeler, sonuçlar yaptım. hep başvurduğum bir mülakat yönteminin adının hamburger olduğunu bilmezdim. dün bizim suzan abladan duydum. suzan abla çok bilimli kadın. insan ilişkilerinden filan laflarken "hani siz hep yaparsınız ya hamburger" dedi. "yok evde o kadar yapmam suzan abla, çok canımız çekerse herkes gibi burger king'e filan gidiyoruz," dedim. "ay ilahi onu demiyorum kız", deyip güldü bana. (bu suzan ablaya da hep güldürüyorum kendimi)

iş arkadaşınızda, eşinizde, dostunuzda, gereken neyse onu oluşturmak, aklına bir fikir yerleştirmek ya da davranışını değiştirmek adına verimli bir görüşme yapmak istiyorsanız üç adım atıyosunuz:

1.genel olarak takdir edici, iltifatlamalarla yumuşak giriş (hamburgerin zemini olan ekmek)

2.asıl amaçlanan, verilmek istenen fikir ya da değiştirilmek istenen davranış hakkında net cümlelerle, gerçeklerle, tespitlerle geliştirme (hamburger köftesi, asıl malzeme)

3.destekleyici, gazlayıcı, yine takdir edici cümlelerle yumuşak kapanış (hamburgerin üst ekmeği)

adama şeklini verip gönderiyosunuz ondan sonra. 

işte şimdiye kadar bilerek ya da bilmeyerek uyguladığınız ve faydasını gördüğünüz bu yöntemin adı hamburger tekniği imiş.

bugün işe yürürken yine geldi aklıma.

demek hamburgermiş. valla benziyo da. aynı.